De uitslag van de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano 2010

Arie Van Lysebeth, voorzitter van de internationale jury gaf op zaterdagavond 29 mei lezing van de officiële uitslag.

Hier leest u er alles over.

Internet

Links naar de gepubliceerde artikels:
Azur, de eerste Belgische onlinewinkel

De eerste Belgische onlinewinkel ooit: Azur.be

Daar waar in de jaren negentig de onlinewinkels eerder beperkt waren en men nog sceptisch stond tegenover de kansen op succes, is dat wantrouwen intussen helemaal weggeëbd en zijn de internetwinkels vandaag serieuze concurrenten voor de reële winkels. Azur was de eerste Belgische onlinewinkel en heeft intussen een stevige reputatie opgebouwd.

Online sinds 1965

Azur bestempelt zichzelf als een 'competente online shop' die 7 dagen op 7, 24 uur op 24 geopend is en zijn producten aan de meest voordelige prijzen aanbiedt, gaande tot -35%.

De virtuele winkel werd in 1995 online gesteld en was daarmee de eerste Belgische onlineverkoper.

In deze winkel kan je Nederlandstalige en anderstalige (Frans, Engels, Duits, Spaans, Italiaans) boeken kopen, muziek, films en tv-series (op dvd en blu ray), software en games. De winkel bevat meer dan 1,2 miljoen titels. Voorlopig is het aanbod beperkt tot nieuwe titels. Op termijn zouden wellicht ook tweedehandsproducten aangeboden worden.

Zoeken

Op de site werd een zoekbox ingevoerd waarlangs je een gewenst product kan opzoeken. Zo kan je naar boeken zoeken op trefwoord of auteur, op uitgever, op uitgavedatum of op EAN-code.
Ben je op zoek naar iets fijns en wil je graag suggesties dan kan je die op verschillende manier krijgen: als je een product bekijkt krijg je namelijk automatisch suggesties op je pagina van artikelen van dezelfde auteur of van een vergelijkbare categorie of een analoog thema. Ook zie je er suggesties van consumenten die eenzelfde aankoop hebben gedaan.
Op de site vind je een top 5, de populairste boeken van het moment, de tips van de maand (dvd's), speciale acties (cd's), boeken in de kijker enzomeer. Alles uiteraard in functie van het aanbod.

Scherpe prijzen

Azur staat er garant voor dat de aangeboden producten telkens lager liggen dan de officiële prijzen. Dit is slechts mogelijk doordat het bedrijf grote hoeveelheden aankoopt en zo speciale voorwaarden kan bedingen. Ook worden de (marketing)kosten tot een minumum beperkt en beschikt men niet over dure winkelpanden of stockruimtes.

Betaling en verzending

Voor elk aangekocht product wordt een forfaitair bedrag van 2 euro aangerekend, zowel voor België als Nederland. Voor elk extra product komt daar 0,35 euro (Nederland: 0,50 euro) bij. Is een product niet voorradig krijg je het nagestuurd zonder extra portkosten.

De verzending gebeurt automatisch via De Post.

Kies je voor een verzending onder rembours zodat de postbode het pakje persoonlijk komt aanbieden en je aan hem betaalt, word je een supplement van 6,5 euro aangerekend. Dezelfde extra kost betaal je als je kiest voor een afhaling in een Taxipost Pick Up & Go-punt.

Betaling gebeurt elektronisch via een door Ogone beveiligd betaalsysteem. Je kan betalen met Visa of MasterCard 'secured' zodat niemand van je kaartgegevens misbruik kan maken.

Als jouw bestelling op voorraad is, word je pakje binnen de 24 uur verzonden zodat je het heel snel in huis hebt. Via de site kan je de status van je pakje volgen. Je krijgt trouwens automatisch een bevestiging van je bestelling in je mailbox, alsook een link waarmee je de status kan volgen.

Voor internationale zendingen doet Azur een beroep op DHL, een bedrijf dat wereldwijd actief is.

Bescherming van de klant

Azur heeft in 2006 als eerste onlinewinkel het BeCommerce label gekregen. Dit houdt in dat de website door een onafhankelijke organisatie wordt gecontroleerd op het correct toepassen van de richtlijnen inzake de bescherming van de belangen van de consument.

Koningin Elisabeth, een populaire koningin der Belgen

Koningin Elisabeth van België was de echtgenote van Albert I. Elisabeth was een intelligente en kunstminnende vrouw die door haar sterke karakter respect en bewondering afdwong maar ook voor controversie zorgde.

Opvoeding en huwelijk

Elisabeth werd op 25 juli 1876 in Possenhofen (Beieren, Duitsland) geboren als dochter van Karel Theodoor in Beieren, een bekend oogarts, en Maria José van Bragança, prinses van Portugal. Ze was de nicht en het metekind van Elisabeth van Oostenrijk, beter bekend onder de naam Sisi.

De basis van de kwaliteiten die haar naam zouden maken werd tijdens haar jeugd gelegd. In het ziekenhuis dat door haar vader in Tegernsee werd gesticht werd zij ingewijd en vertrouwd gemaakt met de geneeskunde. Haar vader verrichtte er onder andere kataraktoperaties. Zelf was hij geen onaardig musicus en hij gaf zijn liefde voor de muziek en de kunsten in het algemeen aan haar door. Daardoor begon ze te schilderen, te beeldhouwen en viool te spelen.

Op de begrafenis van een tante, Sophie in Beieren, een jongere zus van Sisi, onmoette zij prins Albert van België. Op 2 oktober 1900 trouwden zij en ze hadden drie kinderen (Leopold, de latere koning, Karel, regent tussen 1944 en 1951) en Marie-José.

Verpleegster

Tijdens Wereldoorlog I kwam Elisabeth als Duitse in een moeilijk parket terecht: ze werd ervan verdacht militaire geheimen aan haar vaderland doorgespeeld te hebben. Op eigen houtje nam ze wel enkele vredesinitiatieven. Terwijl haar man zich tussen de soldaten begaf in de loopgraven, werkte zij actief mee met het Rode Kruis, verpleegde de soldaten en was een troost voor gewonde en depressieve soldaten. Ze assisteerde chirurgen zelfs bij operaties in de veldhospitalen. Ze kreeg er de bijnaam 'de Witte Engel van de IJzer'.

Filantropie

Haar interesse voor de geneeskunde en haar wens om zich te engageren om minder bedeelden te helpen kwamen tot uiting in filantropische stichtingen als het Nationaal Werk voor Oorlogsinvaliden (1920), het Werk der Oorlogsblinden (1923), de Geneeskundige Stichting Koningin Elisabeth (1926) en het Fonds Koningin Elisabeth voor Hulp aan de Inboorlingen (na een reis in Belgisch Kongo,1930).

Ook interesseerde zij zich voor Egypte en bestudeerde de rijke geschiedenis van het land. Onder invloed van Jean Capart, een gerenommeerd Egyptoloog, verleende zij haar steun aan de oprichting van de Egyptologische Stichting Koningin Elisabeth en bezocht ze verschillende keren het land. Zij was een van de eersten om het graf van Toutanchamon te bezoeken.

Weduwe

Na de dood van Albert I (omgekomen bij een val van de rotsen van Marche-les-Dames in 1934) trok zij zich helemaal terug uit het openbare leven, maar toen anderhalf jaar later ook koningin Astrid verongelukte, zag zij zich genoodzaakt de zorg van haar drie kleinkinderen op zich te nemen.

Rechtvaardige onder de Volkeren

Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam ze opnieuw in de lastige situatie van een kwart eeuw vroeger terecht waarbij het op eieren lopen was om niemand voor het hoofd te stoten. Zij was evenwel begaan met het lot van de joden. Uit vrees voor de positie van haar zoon, Leopold III, kon ze dat niet openlijk aangeven, zodat zij zich in het geheim bezighield met het redden van joden. Waarschijnlijk was zij hierin succesrijk door haar goede contacten met de leiding binnen het Duitse Rode Kruis.

Voor haar inzet voor vervolgde en ondergedoken joden werd haar door de staat Israël in 1965 de Hebreeuwse eretitel 'Chassid Umot ha-Olam' verleend, wat zoveel betekent als 'Rechtvaardige onder de Volkeren'. Hiermee kwam zij in het gezelschap van grote namen als paus Johannes XXIII en Oscar Schindler.

Tegendraads

Haar tegendraadse karakter kwam ook tot uiting tijdens de Koude Oorlog toen ze haar sympathie voor het communisme niet onder stoelen of banken stak en verschillende Oostbloklanden bezocht (Polen, de Sovjet-Unie, Joegoslavië) alsmede China waar ze sprak met grote leiders als Tito, Chroesjtsjov en Mao. Het bracht haar de bijnaam 'de rode koningin' op. Dat de Navolanden en de Verenigde Staten in het bijzonder daar niet opgetogen over waren spreekt voor zich.

De basis van haar linkse sympathieën werd in de jaren twintig gelegd toen Elisabeth in contact kwam met pacifisten, kunstenaars en vrijzinnigen met linkse signatuur. Ze was tevens een goede vriend van de socialistische voorman Camille Huysmans.

Beschermvrouw van de kunsten

Koningin Elisabeths interesse voor kunst en wetenschap bleek onder andere door de keuze van haar vrienden. Kind aan huis waren onder andere de natuurkundige Albert Schweitzer, componist Camille Saint-Saëns, violist Eugène Ysaÿe, schilder Eugène Laermans en dichter Emile Verhaeren. Omdat ze met de kunstenaars die ze frequenteerde dweepte werden haar door roddeltantes soms relaties toegeschreven.

In 1951 werd het Internationaal Concours Eugène Ysaÿe naar haar vernoemd en werd zij beschermvrouwe van de Koningin Elisabethwedstrijd voor piano, viool en zang.

Koningin Elisabeth was een frêle vrouw met een sterk karakter, intelligent en altijd nieuwsgierig om dingen bij te leren en daarop dieper in te gaan. Zij wilde zich altijd een eigen opinie der dingen vormen. Hoewel ze van nature wat stijfjes was, een autoritair kantje had en zelden lachte, won ze door haar inzet voor de soldaten en haar menslievendheid het hart van de Belgen.

Elisabeth overleed aan een hartinfarct in 1965.

Is België een belastingparadijs?

België is een belastingparadijs las ik onlangs in de krant en deze uitspraak sloeg me met verstomming daar ik België meer ervaar als een staat waar mensen overmatig veel belasting moeten betalen. Hetgeen verklaart waarom er zoveel gesjoemeld en ontdoken wordt en de Belg alsmaar meer trucjes verzint om zo weinig mogelijk van zijn zuurverdiende centjes aan Vadertje Staat te moeten afgeven…

Waarom belasting betalen?
Er zijn weinig mensen die precies weten waarom je belasting moet betalen en zoveel van je loon aan de staat moeten afstaan.

Belastingen hebben te maken met solidariteit, rechtvaardigheid en een degelijke werking van de staat, zo luidt het Het algemeen belang wordt daardoor verzekerd: zo wordt de dienstverlening op verschillende domeinen georganiseerd (stadsdiensten bijvoorbeeld, uitkeringen ziekte, werkloosheid, scholen, ziekenhuizen, openbaar vervoer) en voor openbare infrastructuur gezorgd (wegen, verlichting). Dit kan enkele gefinancierd worden door solidariteit vanwege de burgers door een deel van hun inkomen af te staan voor het algemeen belang.

Belasting op arbeid

In 2009 plaatste de Wereldbank België op de 150ste plaats (op 183 landen) qua belastingdruk. Daartegenover staat wel een uitstekende sociale zekerheid en een prima gezondheidszorgsysteem bijvoorbeeld, maar daaraan denkt men niet op het ogenblik dat men gemiddeld de helft van zijn loon ziet verdwijnen in de handen van de overheid.

De belasting op arbeid, dus op hetgeen men verdient met zijn werk, is van de hoogste ter wereld. Een alleenstaande zonder kinderen met een gemiddeld inkomen betaalt bijvoorbeeld 57,3% aan inkomstenbelasting en sociale bijdragen.

Moeilijk heeft de Belgische staat het niet om deze belastingen te innen. Dankzij de medewerking van de werkgevers is de staat perfect op de hoogte van wat iedereen verdient. Het is dus een makkie om op basis van de hoogte van de arbeidskosten de belasting te bepalen.

Belasting op vermogen

Hoe komt het dan dat mensen verbaasd staan als er sprake is van het 'belastingparadijs' België?

Naast de belasting op arbeid bestaat er ook een belasting op vermogen en daar wringt het (oneerlijke) schoentje, want België belast dit soort inkomen aanzienlijk minder. Voor een belegging van 5 miljoen euro op aandelen en obligaties betaalt men bijvoorbeeld slechts 15 procent belasting. In vergelijking met andere landen is dat een peulschil: Nederland heft 26%, Duitsland 30% en Frankrijk zelfs 37%. Voelt u het verschil?

Maar daarnaast is België ook een van de weinige landen waar het bankgeheim nog geldt, hetgeen inhoudt dat de fiscus rekeningen en andere financiële documenten van een bank niet kan controleren. Het bevindt zich op die manier in het gezelschap van andere 'belastingparadijzen' als Luxemburg, Monaco, Zwitserland en andere Andorra's.

Miljoenen belastingvrij

Maar België is wel degelijk een belastingparadijs voor multinationals zoals onlangs weer werd bewezen, toen CVC Capital Partners, dat 49,9% aandelen bij De Post heeft, via België meer dan 600 miljoen euro winst opstreek zonder 1 cent belastingen te betalen. Via allerlei financiële constructies en trucs slaagde CVC erin om de monsterwinst naar Luxemburg veilig te stellen. Niettegenstaande de Bijzondere Belastinginspectie meende dat de firma belastingen ontdook en 47 miljoen euro roerende voorheffing eiste, wilde CVC die betalen en stapte het naar de rechtbank waar het werd vrijgepleit.

Met andere woorden: langs België om kunnen firma's die niets met het land te maken hebben hun miljoenenwinsten veilig stellen zonder belasting hoeven te betalen.

België, een belastingparadijs dus… Het hangt alleen af van het gezichtspunt.

Bobbejaan heeft zijn laatste berg beklommen

Een voor een verdwijnen ze, de iconen van de 20ste-eeuwe Vlaamse cultuur: na nonkel Bob eerder dit jaar, verliezen we Bobbejaan Schoepen, de fluitende en jodelende cowboy, maar tevens zakenman van de eerste orde. Hij werd 85 jaar.

Waarom was Bobbejaan zo populair?
Bobbejaan Schoepen was de eerste naoorlogse artiest die furore maakte in Vlaanderen. In brede lagen van de bevolking was hij bekend en geliefd. Populaire liedjes als 'Café zonder bier' of 'De lichtjes van de Schelde' of nog 'Ik heb eerbied voor jouw grijze haren' werden echte evergreens en behoren tot het Vlaamse culturele erfgoed.

Hij zette de mensen aan tot meezingen, meefluiten, meeneuriën met zijn nu eens humoristische dan ontroerende of sentimentele composities. De eerste Vlaamse cowboy, beïnvloed door de country muziek, liet niemand onberoerd en het was dan ook niet verwonderlijk dat hij naar het Eurovisiesongfestival afgevaardigd werd en ook in het buitenland triomfen vierde.

Zijn eerste stappen in de showwereld

Bobbejaan werd op 16 mei 1925 als Modest Schoepen in Boom geboren.

Reeds in het begin van de jaren veertig stond hij op een podium maar zijn Duitse spotliederen tijdens de Tweede Wereldoorlog deden hem voor drie weken in de cel belanden. Zijn beeld als de zingende cowboy dateert uit de tijd dat hij voor de Amerikaanse troepen in Duitsland optrad en zich spiegelde aan Roy Rodgers, een Amerikaanse zanger en acteur, die hij had leren kennen via de cinema.

Zijn pseudoniem haalde hij uit een Zuid-Afrikaans Boerenliedje 'Bobbejaan klim die berg' waarmee hij net na de Tweede Wereldoorlog zijn muzikale carrière echt opstartte. Pikant detail: in 1951 maakte de legendarische Toots Thielemans (als gitarist) deel uit van zijn begeleidingsband.

De populariteit wordt internationaal

Het succes bleef niet uit en hij trad in de grootste zalen van het land op. In de Brusselse Ancienne Belgique had hij in 1955 gedurende een week zelfs Jacques Brel in het voorprogramma.

Het succes bleef niet beperkt tot het eigen land. In de jaren vijftig trad hij op in het Amerikaanse Nashville, wat hem de eerste Belg met internationaal succes maakte, en werd hij in de Ed Sullivan Show uitgenodigd. Ed Sullivan was in de jaren vijftig en zestig immens populair in de VS.

Verder trad hij op in Engeland (op een galabal voor de koningin), Congo, Indonesië (als entertainer van de Nederlandse troepen) en vierde hij triomfen in Frankrijk, Oostenrijk en Duitsland. In Duitsland bijvoorbeeld maakte hij naam met een Duitse versie van 'Café zonder Bier' ('Ich steh' an der Bar und habe kein Geld') en scoorde met de Duitse versie van het succesnummer van The Cousins, 'Kili Watch'.

Bobbejaan werd ook vertaald door collega's: zo was Catherina Valente succesrijk met haar Italiaanse versie van 'Schaduw van de mijn' ('Amici miei'), scoorde de Fransman Richard Anthony in 1965 een hit met 'Je me suis souvent demandé', een vertaling van 'Ik heb me dikwijls afgevraagd', terwijl de Amerikaanse countryzanger Tex Williams zijn 'Fire and Blisters' in 1973 uitbracht.

In 1957 werd hij door België naar het tweede Eurovisiesongestival afgevaardigd met het liedje 'Straatdeuntje' dat op de achtste plaats eindigde (op tien deelnemers).

Bobbejaanland

Vanaf 1958 toerde Bobbejaan in zijn eigen circustent zodat hij niet meer afhankelijk was van zaaleigenaars en concertorganisatoren die op zijn rug veel geld probeerden te verdienen. Toen hij het rondreizen wat moe begon te worden besloot hij een vaste plek te zoeken om op te treden. Die vond hij in het Kempsense Lichtaart waar hij op moerasgrond een theaterzaal neerplantte midden de zwemvijvers en de stranden. Daar trad hij vooral in het hoogseizoen op en introduceerde hij jong aankomend talent als Louis Neefs, Rocco Granata en Will Tura, maar ook de Nederlander Rudi Carrell en de Duitser Rex Gildo.

In 1975 breidde hij het park, dat Bobbejaanland was gedoopt, verder uit en werd het een echt attractiepark met onder andere een interactief cowboydorp en een artistiek indianenmuseum, waar gezinnen een fijne dag konden doorbrengen en de dag konden besluiten met een wervelende show van de stichter en zijn vrouw Josée die hem in alles steeds steunde.

Zakenman eerste klas

Dat Bobbejaan een succesvol ondernemer was bevestigt iedereen die met hem zaken deed. Zo had hij niet minder dan 400 mensen in dienst en werd Bobbejaanland in 2004

door het consumentenmagazine Test Aankoop tot een van de drie beste Europese attractieparken uitgeroepen.

Toen in 1999 darmkanker werd vastgesteld besloot hij het wat rustiger te gaan aandoen en in 2004 werd het park zelfs aan een Spaanse pretparkengroep verkocht. Momenteel wordt het door een Britse investeringsmaatschappij gerund.

Duizendpoot

Bobbejaan was een man van vele talenten: niet alleen was hij een geweldig muzikant en een begenadigd entertainer, maar ook acteur, komiek, fluiter en jodelaar en een uitmuntende zakenman. Hoewel hij als volksfiguur op handen werd gedragen en bijzonder populair was vanwege zijn innemende persoonlijkheid en zijn vriendelijkheid jegens mensen betekende dat niet dat hij een makkelijke man was. Hij had een sterke persoonlijkheid en was recht door zee als het op zaken doen aankwam.

Zijn laatste jaren

In 2007 ontving Bobbejaan de Lifetime Achievement Award in een volgepakte Ancienne Belgique, wat hem ertoe aanzette nog een laatste cd te maken waarop enkele pakkende nummers stonden. De Vlaamse artiesten Daan, Geike Arnaert en Axelle Red verleenden hun medewerking aan zijn laatste project. Niettegenstaande hij op dat moment al lange tijd ziek was (darmkanker) zette hij door en nam met 'Verankerd' zijn testament op ('Geen leven meer/ Uitgekankerd en ontredderd/ Leg ik mij weer neer').

In het totaal nam Bobbejaan zowat 500 nummers op en verkocht meer dan 5 miljoen platen/cd's.

In juli 2009 speldde koning Albert II hem het ereteken van Officier in de Kroonorde op, een teken dat slechts wordt uitgereikt aan Belgen met grote artistieke, letterkundige of wetenschappelijke verdiensten.

Schoepen overleed aan een hartstilstand in het Sint-Elizabethziekenhuis in Turnhout de dag na zijn 85ste verjaardag. Na een andere legende, Bob Davidse, verliest Vlaanderen op korte tijd weer een van zijn stamvaders.

De rentemeter van de spaarrekeningen

Het wordt steeds moeilijker voor de consument om door het spaarrekeningenbos de eurobomen te zien. Niettegenstaande vorig jaar wettelijke veranderingen werden doorgevoerd is het voor de gemiddelde Belgische burger nog steeds bijzonder moeilijk om te weten wat zijn spaarrekening nu echt jaarlijks opbrengt (voor zover de inflatie daar niet anders over beslist).

Onduidelijk

De Belgische spaarder klonk het refreintje van de klassieke spaarrekening, de meest betrouwbare spaarvorm voor de doorsnee burger tot voor kort, zo: je had de basisrente, daarboven kreeg je een getrouwheidspremie en dan was er ook nog de aangroeipremie. Dus wat je uiteindelijk aan het einde van het jaar aan rente zou krijgen, was niet zo duidelijk, zeker als er ook nog gegoocheld werd met de voorwaarden als er bijvoorbeeld in de loop van het jaar bedragen werden afgehaald.

Hervorming

Eind december 2008 werd er dan een hervorming van het zogenaamde spaarboekje doorgevoerd door toedoen van minister van Financiën Reynders. Het belangrijkste punt was de afschaffing van de aangroeipremie, een premie die het extra geld dat tijdens het jaar op een rekening werd gestort beloonde. De onderliggende filosofie was: hoe meer centjes je bijspaart op hoe meer extra's je kon rekenen (op voorwaarde dat het geld ook het hele jaar op de rekening bleef staan). Wat de getrouwheidspremie betreft werd er een minimum en een maximum voorzien en ook aan de basisrente werd een maximum percentage gekoppeld.

Geen oplossing

Hierdoor werd de renteregeling al iets transparanter als je louter naar de feiten kijkt: een zekere basisrente en een afgebakende getrouwheidspremie. Maar dat is dan zonder rekening te houden met de inventiviteit van de banken die op alle mogelijke manieren spaarders trachten aan te trekken met (tijdelijke) acties en promotiestunts die niet altijd zonneklaar zijn tot waar ze je brengen. De voorwaarden die er vaak aan gekoppeld worden zijn niet altijd duidelijk voor de modale burger zodat de doorsnee spaarder zich maar al te vaak laat vangen door de op het eerste gezicht aanlokkelijke voorwaarden zonder de kleine lettertjes te lezen.

Enkel een basisrente is een oplogssing

Is dat gerechtvaardigd voor een product dat de kleine spaarder nauw aan het hart ligt en dat hij voorziet van zijn zuur verdiende centjes die hij opzij zet voor als het even wat minder gaat of in functie van een grote aankoop? Duidelijkheid en transparantie zijn toch een noodzakelijke voorwaarde om de mensen zekerheid te bieden. Als er bijvoorbeeld enkel een basisrente zou bestaan, zou de consument écht kunnen gaan vergelijken en de verschillende aanbiedingen van de banken tegen elkaar afwegen.

Voor we niet kan volgen is er nog altijd de mogelijkheid om een overzicht te behouden van het ruime aanbod door naar de website van de krant 'De Tijd' te surfen. Daar vind je een rentegids die steeds geüpdatet wordt en waar je de verschillende formules in een oogopslag kan bekijken: basisrente en getrouwheidspremie per soort spaarrekening worden netjes naast elkaar gezet en informatie betreffende de geldende voorwaarden overzichtelijk gepresenteerd. Zo kun je bijvoorbeeld zien dat momenteel de Fortuneo Plus spaarrekening de hoogste basisrente biedt (2%), maar dat drie verschillende banken de hoogste getrouwheidspremie (1,50%) voorstellen, maar dat de hoogste combinatie van de twee zowel het reeds genoemde Fortuneo Plus als BNP Fortis Online Premium als de Fintro Blue Select Spaarrekening vormen (2,50%).

Oppassen

In tijden waarin de inflatie de rente van de spaarrekeningen overtreft is het meer dan ooit aangewezen voor de interessantste spaarformules te kiezen nu de crisis iedereen met een modaal inkomen begint pijn te doen en het vertrouwen in de beurs tot een dieptepunt is gezakt.

Voetballer Eden Hazard onderwerp van een rapsong

Eden Hazard is een Belgische voetbalspeler die in Frankrijk aan de slag is en daar de pannen van het dak speelt. Deze Belgische hoop in bange dagen is zelfs het onderwerp van een rapsong geworden. Toch een hele prestatie voor een jongen van nauwelijks 19 jaar oud.

Carrièrebegin in Frankrijk

Eden Hazard werd door de Franse eersteklasser Lille in 2005, toen hij pas vijftien was, weggeplukt bij Tubize toen hij tijdens een jeugdtornooi de Franse talentscouts opviel. Na enkele jaren opleiding belandde hij in het eerste elftal van de club, in het seizoen 2008-2009 hoofdzakelijk als invaller, een soort van joker, want geregeld zorgde hij met zijn invalbeurten voor een scorebepalende actie. Zo maakte hij in een wedstrijd tegen Auxerre een 1-2 achterstand in de laatste minuten ongedaan. Zijn eerste doelpunt in de eerste afdeling motiveerde zijn medemaats dusdanig dat er in blessuretijd nog met 3-2 gewonnen werd. Met dat doelpunt werd hij trouwens de jongste scorende speler in de Franse competitie. Niet alleen zijn beslissende doelpunten maar ook zijn subliem spel bezorgden hem meteen een contractverlenging van drie jaar. Hij werd verkozen tot de Jonge Speler van het Jaar.

Het seizoen van de grote doorbraak

In het seizoen 2009-2010 trad hij steeds vaker als basisspeler aan en maakte zelfs zijn debuut op het Europese toneel, waar hij bijvoorbeeld een belangrijk aandeel had in de uitschakeling van Genua met een razzia over een half terrein die hij met een schitterend doelpunt besloot. Met zijn splijtende acties en doelpunten deed hij zich op internationaal vlak gelden zodat grote clubs als Arsenal, Manchester United, Barcelona en Real Madrid interesse betoonden, maar intussen had de speler bij Lille al tot 2015 bijgetekend.

International

In België behoorde hij al bij de nationale selectie bij de -17-jarigen met wie hij het Europees kampioenschap betwistte en de halve finale haalde. Bij de -19-jarigen scoorde hij verschillende doelpunten in de voorronde van het Europees kampioenschap waar België toch door Zwitserland werd voorafgegaan. Maar ook hier speelde hij zich in de aandacht van verschillende Europese topclubs.
Intussen werd hij ook al enkele keren geselecteerd voor de Belgische nationale ploeg (eerste selectie tegen Luxemburg in november 2008) waarmee hij onder de nieuwe bondscoach Georges Leekens hoge toppen hoopt te scheren.

De chouchou van de Fransen

Hazard werd de lieveling van het Franse publiek. Ex-Frans international Christophe Dugarry noemt de jonge Belg beter dan het grote Franse talent Hatem Ben Arfa. 'Hij is een van de drie beste spelers die er momenteel in de Franse competitie rondlopen' vindt Dugarry. 'Hij is een heel seizoen beslissend voor Rijsel en dat op zijn leeftijd!'
Dit jaar maakt Hazard kans om tot Profvoetballer van het jaar te worden uitgeroepen.

Rapnummer

De enorme populariteit van het rugnummer 26 in Noord-Frankrijk leidde nu tot een rapnummer van Busta. In het nummer wordt de lof gezongen van de talentrijke Belgische speler met betitelingen als 'de parel van België', 'de gouden Hazard', 'de super held', 'de vijfsterrenvoetballer', 'de baas', 'het doeltreffendste wapen van de eerste afdeling' en uitspraken als 'Messi heeft alle moeite van de wereld om Hazard het hoofd te bieden', 'klein maar sterk als zijn trap de bal vervormt', 'Eden Hazard laat niets heel van zijn tegenstander', 'op een dag zal hij de legende ingaan als Robinho'.

Zijn schitterende spelstijl, zijn perfecte traptechniek en zijn leiderschap doen de rapzanger trillen van enthousiasme.

Nu maar hopen dat de jonge speler niet naast zijn schoenen gaat lopen en het doorzettingsvermogen heeft om wérkelijk een grote speler te worden, want lof oogsten is fijn maar de hoge verwachtingen inlossen een ander paar mouwen.

Voor alle duidelijkheid: Eden Hazard heeft nog drie broers: zijn 16-jarige broer Thorgan wordt opgeleid door Lilles aartsrivaal Lens en zijn jongere broers Ethan (14) en Kylian (6) doorlopen de jeugdreeksen van Edens oorspronkelijke club Tubize.