Standard Luik in de Champions League 2009-2010

Toen Standard Luik in 2009 voor de tweede keer op rij kampioen van België werd, kreeg het een unieke kans: het was al jaren geleden dat een Belgische kampioen nog eens rechtstreeks geplaatst was voor de Champions League en de club zag zich dan ook verplicht van zeker geen slecht figuur te slaan. Teleurstellen deden de Standardmen niet, maar met een beetje meer ervaring had er meer ingezeten dan een 3de plaats die recht geeft op de Europa League na nieuwjaar.

Een behoorlijke prestatie

Standard heeft de eerste fase van het Europese kampioenenbal succesrijk afgesloten hoewel het nooit op volle sterkte kon voetballen. Immers, dé steunpilaar van de rouches, Steven Dufour, was out voor ettelijke maanden en moest op krukken alle wedstrijden van zijn ploeg volgen. Ook werd de club geregeld met kwetsuren geplaagd zodat er zelden een wedstrijd met een compleet team werd afgehaspeld. Daarenboven slaagden Carcela en Mangala erin om voor de cruciale laatste wedstrijd tegen AZ een schorsing op te lopen zodat er met tweederangsspelers als Mulemo en Nicaise moest worden gevoetbald.

Vergeten we ook niet dat van het team van vorig seizoen dat furore maakte in Europa met onder andere knalprestaties tegen Liverpool en Everton, enkele toppers als Dante, Fellaini en Onyewu vertrokken. In de plaats kwamen weliswaar beloftevolle, maar onervaren jonge spelers die het team geen echte surplus gaven zodat dit gebrek aan ervaring de ploeg toch het nodige aantal punten heeft gekost die de doorslag gaven.

Standard - Arsenal 2-3

In de eerste wedstrijd werd Arsenal meteen met de rug tegen de muur gezet: met goals van Carcela en Jovanovic op strafschop stond het na tien minuten al 2-0 en leek een stunt in de maak. Maar een tegentreffer net voor de rust, bracht onzekerheid in de ploeg. Toen Vermaelen bij een 2-2 stand na voorafgaand buitenspel en een handsfout de overwinning voor de Engelsen alsnog binnenhaalde heerste er een gevoel van onrechtvaardigheid en onvoldoende loon naar werken.

AZ - Standard 1-1

Hoewel de Nederlanders duidelijk de betere ploeg waren en Standard onderlag, slaagden de Luikenaars er toch in in de extra tijd via Traore een gelijkspel uit de brand te slepen.

Olympiakos - Standard 2-1

De rouches klommen in een prima eerste helft via De Camargo verdiend op voorsprong maar gaven die nog voor rust uit handen. Ofschoon de Luikenaars in de tweede periode de beste kansen hadden, scoorden de Grieken nog in de blessuretijd. Alweer overheerste een gevoel van 'dit hebben we niet verdiend'.

Standard - Olympiakos 2-0

Daar waar Standard in de heenwedstrijd de betere ploeg was, was dat niet het geval in de thuiswedstrijd. De Grieken domineerden bij momenten en objectief gesproken moet de overwinning dan ook als gevlijd worden bestempeld.

Arsenal - Standard 2-0

De Engelsen waren outstanding en de Belgische kampioen kon op geen enkel moment aanspraak maken op een punt.

Standard - AZ 1-1

Alkmaar moest winnen om zich nog te kunnen plaatsen voor de Europa League. Standard kreeg initieel de beste kansen met schoten van Jovanovic op de deklat en een omhaal van De Camargo via de vingertoppen van doelman Romero op de paal, maar Alkmaar speelde een goede wedstrijd en kreeg de beste kansen. De 0-1 bleef tot de 95ste minuut op het bord staan, maar doelman Bolat kopte op spectaculaire wijze de droom van AZ aan diggelen in de allerlaatste seconden en zorgde ervoor dat Standard alsnog Europees kan overwinteren.

Late doelpunten

Late doelpunten waren een constante bij zowel Standard als AZ: telkens aan het einde van de wedstrijd draaide het voor Standard twee keer goed uit (tegen de Nederlanders) en één keer slecht (op Olympiakos), de Nederlanders hadden niet minder dan drie keer pech (twee keer tegen Standard en één keer op OIympiakos) maar toch één keer meeval thuis tegen Arsenal.

Standard slikte ook enkele doelpunten net voor de rust die het eindresultaat uiteindelijk doorslaggevend bepaalden: thuis tegen Arsenal (2-1) en op Olympiakos (1-1).

Europa League

Onverhoopt sleepte Standard dus een ticket voor de Europa League uit de brand. Daarin werd het Red Bull Salzburg van de Nederlandse trainer Huub Stevens partij gegeven. De Oostenrijkse club had als enige in de poulefase alle wedstrijden gewonnen zodat de rouches voor een loodzware opdracht stonden. Thuis werden de Luikenaars al snel via topschutter Janko op achterstand gezet (0-2). Gezien het spelbeeld leek de uitschakeling dan al een feit. In de tweede helft sloeg Standard dan toch terug. Na een door Witsel omgezette penalty haalde De Camargo verschroeiend uit vanop 25 meter. Deze wereldgoal gaf de rouches vleugels zodat Witsel met een prachtige kopbal onverhoopt een uitzichtloze situatie nog in winst kon ombuigen. In Salzburg kon de Belgische kampioen in een matige wedstrijd de Oostenrijkers op een scoreloos gelijkspel houden zodat de kwalificatie voor de achtste finales alsnog werd binnengehaald.

De achtste finale

Bij de laatste zestien moesten de Luikenaars het opnemen tegen Panathinaikos Athene, een gevreesde tegenstander die het niveau van Olympiakos haalt, tegen wie Standard het in de Champions League niet onder de markt had. In Griekenland speelde de thuisploeg niet haar beste voetbal en de Belgen konden snel 0-2 uitlopen via Witsel en een herboren Jovanovic. Toen de Grieken na de rust opnieuw in de match kwamen, hield de Belgische kampioen het hoofd koel en De Camargo kon de verlossende 1-3 op het scorebord prikken. In de terugmatch was een knap doelpunt van Mbokani voldoende om de kwalificatie helemaal veilig te stellen (1-0). Nu wacht Hamburg, de killer van Anderlecht in de kwartfinale.

De kwartfinale

Tegen Hamburg kregen de rouches een topteam uit de Bundesliga als tegenstander. In Duitsland speelden de Luikenaars een goede partij. Na wat steriele druk van de thuisploeg prikte Standard en kwam zowaar op voorsprong met een kopbal van Mbokani. In de laatste minuten voor de rust gaven de bezoekers deze voorsprong nog uit handen. Na een schot op de paal van Van Nistelrooy kreeg Hamburg een penalty en schoot Van Nistelrooy twee minuten later de 2-1 op het bord. In de tweede helft kregen beide ploegen nog kansen maar de score bleef ongewijzigd zodat de kwalificatie voor de halve finale voor beide ploegen nog mogelijk was.

In de terugwedstrijd voor een furieus publiek begon Standard te voorzichtig en werd meteen op achterstand geplaatst door Petric. Twee minuten mochten de Luikenaars nog hopen op kwalificatie na de gelijkmaker op het halfuur door De Camargo, maar dezelfde Petric zette Hamburg op rozen met een wereldgoal. In blessuretijd kreeg de thuisploeg nog een doelpunt aangesmeerd zodat de nederlaag nog bitterder werd.

Het publiek bedankt zijn spelers de laatste tien minuten met een warm applaus voor het afgelegde Europese parcours. Het was lang geleden dat een Belgische ploeg nog de kwartfinale van een tornooi haalde.