Het beste bier komt uit België

In het eerste nummer van 2010 publiceerde het Amerikaanse blad Draft Magazine zijn top 25 van de beste bieren ter wereld. Hiertussen vinden we niet minder dan vijf Belgische bieren. Niet verwonderlijk aangezien België toch bekend staat als hét bierland bij uitstek.

Enthousiaste bierdrinkers kiezen

Het tijdschrift noemt zich het blad van de enthousiaste bierdrinkers en bespreekt in elk nummer talloze bieren. Jaarlijks selecteert men dan de vijfentwintig beste biersoorten ter wereld, te weten die bieren die de beste recensie hebben gekregen. Aldus krijg je een lijstje van bieren zonder dat ze echt in een specifieke volgorde worden geplaatst.

Bij die 25 topbieren vinden we hoofdzakelijk Amerikaanse bieren, wat logisch is gezien de thuisbasis van het blad, en ook enkele Canadese, Engelse en Russische brouwsels. Maar de vijf Belgische bieren vallen toch wel op. Het zijn: Duvel en Westmalle Tripel (beide scoorden het maximum van 100 punten), Oude Kriek van Hanssens, Orval en het minder bekende Saison d'Erpe-Mere van brouwerij De Glazen Toren, een blond bier.

Ratebeer

Een andere (eveneens Amerikaanse) site dat zich eveneens specialiseert in het proeven en beoordelen van bier stelde een top vijftig van de beste bieren samen. Ook hier behoren enkele Belgische producten tot de beste ter wereld. Ratebeer verkoos drie bieren binnen hun top tien: op de eerste plaats staat de Westvleteren Twaalf dat in de Sint-Sixtus-abdij in Westvleteren wordt geproduceerd. Sinds de uitverkiezing kan de abdij de bestellingen niet meer bijhouden en wordt er slechts één keer per jaar een verkoop gehouden waarbij het lang aanschuiven is om een bak te kunnen bemachtigen.
Verder vinden we op de derde plaats de Rochefort Tien, eveneens een abdijbier en op plaats negen de Westvleteren Acht.

European Beer Star

Op deze internationale wedstrijd in Nürnberg scoorden eind vorig jaar verschillende Belgische bieren in vier verschillende categorieën. Hier betreft het een aantal minder bekende (streek)bieren waaronder de blonde Brugse Zot, de tripel Straffe Hendrik, de amber Gauloise, de blonde Affligem en de Gouden Carolus.

World Beer Cup

Op de Olympische Bierspelen, sedert 1996 georganiseerd door de American Associations of Brewers, behaalden Belgische bieren eveneens een hoge score in diverse categorieën. Enkele namen die ook elders vielen waren bijvoorbeeld de Brugse Zot, Affligem Tripel en Westmalle Tripel, maar ook onder andere Hoegaarden, Oude Geuze uit Oud Beersel of de Mont Saint-Aubert.

Waarin een klein land groot kan zijn!

Dat precies België zo goed scoort in internationale bierwedstrijden is ergens logisch aangezien Belgen een rijke biertraditie hebben. Nergens vind je zoveel lokale, authentieke en kleurrijke biersoorten als in het land van Albert II. Het bierpalet bevat zogenaamde 'doordrinkbieren' tot de betere bieren die men niet drinkt maar 'degusteert'. Vandaar ook een onderscheid tussen bieren van lage gisting (pils) en bieren van hoge gisting (o.a. abdijbieren).
Traditie ook is dat elk bier in zijn eigen typische glas wordt geschonken en dit volgens de regels van de kunst! Omdat bier zo belangrijk is voor de Belg zal de brouwer ook veel aandacht schenken aan de fles en het etiket dat hij erop kleeft met de nodige informatie over de samenstelling, het alcoholgehalte en vaak ook de ideale schenktemperatuur en bewaartips.
Wie vindt dat Belgen niet zo toegankelijk zijn en eerder teruggetrokken hoeft maar eens een café binnen te stappen om te zien (en horen) hoe bier de sociale contacten bevordert en de gezelligheid aanwakkert.

Fluitend een verkeersovertreding begaan

België zit met een probleem. Daar waar tegen de modale burger streng wordt opgetreden als hij op een verkeersovertreding wordt betrapt, glippen buitenlanders door de mazen van het net. De overheid wijt het aan een gebrek aan samenwerking met het buitenland en een ontbrekende Europese wetgeving.

Soms kan het, soms kan het niet

Er is een vreemde situatie ontstaan in België. Niettegenstaande er tussen verschillende Europese lidstaten overeenkomsten zijn om de misdaad te bestrijden en gegevens uit te wisselen lukt dat niet voor verkeersovertredingen.

Zo is er bijvoorbeeld het Eucarissysteem: met dit systeem, op poten gesteld door het Verdrag van Prüm in 1975, kunnen nummerplaatgegevens worden uitgewisseld tussen verschillende landen met het oog op de bestrijding van de zware misdaad en het terrorisme. Zes landen hebben zo'n overeenkomst: België, Nederland, Luxemburg, Nederland, Oostenrijk en Spanje. Op dat vlak werken deze landen dus goed samen. Maar dit systeem kan en lag niet worden niet gebruikt voor verkeersdelicten.

De buitenlanders flitsen ervandoor

Toch wisselt België met enkele buurlanden identiteitsgegevens uit over chauffeurs die overtredingen in ons land begaan. Dit gebeurt op basis van de nummerplaat. Desalniettemin blijkt in de praktijk dat vooral de samenwerking met de Luxemburgers niet vlot verloopt en dat deze chauffeurs maar al te vaak de dans ontspringen. Omdat er vele Belgen met een leasingwagen met een Luxemburgse nummerplaat rondrijden, maken zij ook weinig kans om een bekeuring te krijgen. Bekeuringen met geldboetes beginnen bij zeventig euro.

Frustratie bij de Belg

Het is te begrijpen dat mensen gefrustreerd raken om deze storende onrechtvaardigheid: buitenlandse chauffeurs, bijvoorbeeld Bulgaarse of Italiaanse truckers, kunnen lustig hun gang gaan en riskeren geen boete, terwijl de brave huisvader geviseerd blijft. En wees maar zeker dat de buitenlanders dat weten en daar veelvuldig misbruik van maken. Het fenomeen is in al onze steden gekend en het enige wat de politie ertegen kan doen, is streng optreden en de overtreders zo snel mogelijk bij de lurven vatten. Maar dat is niet altijd zo simpel.

Europese wetgeving

Staatssecretaris van Mobiliteit Etienne Schouppe is zich van dit fenomeen bewust en bevestigt de analyse. Hij begrijp de frustratie van de bevolking en moet de straffeloosheid lijdzaam ondergaan, maar dat betekent niet dat hij bij de pakken blijft zitten. Hij stelt een Europese richtlijn in het vooruitzicht dat voor een wettelijk kader zal zorgen om de verkeersovertredingen op een efficiënte manier te vervolgen. Het zou er binnen twee jaar aankomen.

Verkeer: links naar de gepubliceerde artikels

Nog steeds te veel ongevallen door de dode hoek

Fluitend een verkeersovertreding begaan

Vlaanderens rijkdom: de wielertoerist

Dat de wielersport in Vlaanderen immens populair is, is een open deur intrappen. Hoewel de echte flandriens, zoals met het openingsweekend van het wielerseizoen bleek, niet noodzakelijk Vlaming zijn, maken ze nog altijd deel uit van ons sportpatrimonium. Niet alleen op professioneel vlak zo blijkt nu, maar zelfs de zogenaamde wielertoeristen pakken het steeds professioneler aan.

Recreatiesport nummer twee

Volgens een Leuvense studie uit 1999 waren er zowat 17% sportievelingen die het wielrennen als recreatieve sport beoefenden. Nu dik tien jaar later zou dat aantal tot 33% zijn opgelopen. Daarmee rangschikt het fietsen zich op de tweede plaats in de recreatiesporten (na het joggen). Voor alle duidelijkheid: het geldt hier niet enkel wielertoeristen maar ook mensen die er graag tijdens het weekend met de fiets op uittrekken. Maar vooral de wielertoeristen zijn steeds professioneler bezig om zo goed mogelijk uit de verf te komen om vrienden en collega's met verstomming te kunnen slaan.

Wat zijn wielertoeristen?

Wielertoeristen zijn mensen die er in hun vrije tijd (vooral tijdens het weekend) met de (race)fiets in groep op uittrekken. De Vlaamse wielertoerist kijkt met respect op naar de professionele wielrenner die hij met materiaal en uitrusting wil benaderen. Vandaar dat deze hobby een serieuze investering vereist hoewel de lidmaatschapskosten voor de wielerclub op zich niet te hoog uitvallen. Op diverse plaatsen in ons land kan je ook deelnemen aan speciaal voor hen georganiseerde wielertochten waarbij de renners elkaar op een gezonde manier kunnen bekampen. Ook in Nederland begint het fenomeen steeds meer ingang te vinden terwijl in Italië en Frankrijk al langere clubs actief zijn.

De Ronde van Vlaanderen

Net zoals de Ronde van Vlaanderen voor beroepsrenners heb je een versie voor wielertoeristen. Zij rijden dan hetzelfde parcours als de elite de dag voor de eigenlijke Ronde. In Nederland heb je hetzelfde fenomeen met de Amstel Gold Race. Wielertoeristen die onvoorbereid aan deze Ronde deelnemen zullen niet ver komen. Vandaar dat een degelijke voorbereiding essentieel is. Vele amateurrenners kopiëren daarom hun grote voorbeelden om in perfecte conditie op de afspraak aan te komen, want wie de Ronde uitrijdt heeft een knappe prestatie geleverd!

Een serieuze investering

Net als de beroepsrenners trekken talloze wielertoeristen daarom in het voorjaar naar Spanje om er een stage te volgen. Terwijl in België een koude winter heerst trainen ze op de brede banen in Zuid-Europa. Naast de profrenners verschijnen er daarom steeds meer recreanten in Calpe, een kleine gemeente dicht bij Alicante. De wielertoeristen haspelen er dagelijks een hondertal kilometer af en net zoals de profs krijgen ze steun van volgwagens met mecaniciens, worden ze begeleid door diëtisten om hun voeding te controleren en worden ze na de rit vakkundig gemasseerd. Met een investering van tussen de 500 en 1000 euro werken ze dus een zware voorbereidingsweek af.

De motieven

Deze week lassen deze amateurfietsers niet alleen in als voorbereiding op de Ronde van Vlaanderen, maar ook als een algemene voorbereiding op een heel wielerseizoen, want ook de wielertoerist houdt het niet bij één wedstrijd. Sommigen doen het om indruk te maken op hun collega's uit de wielerclub en om zeker niet uit de wielen gereden te worden tijdens de wekelijkse rit omdat ook hier steeds sneller en met beter materiaal wordt gereden.

Interessant om weten is dat steeds meer vrouwen de weg naar de wielersport vinden. Eigenlijk niet meer dan normaal als je als een echt wielerland wil worden betiteld.