België zit met een probleem. Daar waar tegen de modale burger streng wordt opgetreden als hij op een verkeersovertreding wordt betrapt, glippen buitenlanders door de mazen van het net. De overheid wijt het aan een gebrek aan samenwerking met het buitenland en een ontbrekende Europese wetgeving.
Soms kan het, soms kan het niet
Soms kan het, soms kan het niet
Er is een vreemde situatie ontstaan in België. Niettegenstaande er tussen verschillende Europese lidstaten overeenkomsten zijn om de misdaad te bestrijden en gegevens uit te wisselen lukt dat niet voor verkeersovertredingen.
Zo is er bijvoorbeeld het Eucarissysteem: met dit systeem, op poten gesteld door het Verdrag van Prüm in 1975, kunnen nummerplaatgegevens worden uitgewisseld tussen verschillende landen met het oog op de bestrijding van de zware misdaad en het terrorisme. Zes landen hebben zo'n overeenkomst: België, Nederland, Luxemburg, Nederland, Oostenrijk en Spanje. Op dat vlak werken deze landen dus goed samen. Maar dit systeem kan en lag niet worden niet gebruikt voor verkeersdelicten.
De buitenlanders flitsen ervandoor
Toch wisselt België met enkele buurlanden identiteitsgegevens uit over chauffeurs die overtredingen in ons land begaan. Dit gebeurt op basis van de nummerplaat. Desalniettemin blijkt in de praktijk dat vooral de samenwerking met de Luxemburgers niet vlot verloopt en dat deze chauffeurs maar al te vaak de dans ontspringen. Omdat er vele Belgen met een leasingwagen met een Luxemburgse nummerplaat rondrijden, maken zij ook weinig kans om een bekeuring te krijgen. Bekeuringen met geldboetes beginnen bij zeventig euro.
Frustratie bij de Belg
Frustratie bij de Belg
Het is te begrijpen dat mensen gefrustreerd raken om deze storende onrechtvaardigheid: buitenlandse chauffeurs, bijvoorbeeld Bulgaarse of Italiaanse truckers, kunnen lustig hun gang gaan en riskeren geen boete, terwijl de brave huisvader geviseerd blijft. En wees maar zeker dat de buitenlanders dat weten en daar veelvuldig misbruik van maken. Het fenomeen is in al onze steden gekend en het enige wat de politie ertegen kan doen, is streng optreden en de overtreders zo snel mogelijk bij de lurven vatten. Maar dat is niet altijd zo simpel.
Europese wetgeving
Staatssecretaris van Mobiliteit Etienne Schouppe is zich van dit fenomeen bewust en bevestigt de analyse. Hij begrijp de frustratie van de bevolking en moet de straffeloosheid lijdzaam ondergaan, maar dat betekent niet dat hij bij de pakken blijft zitten. Hij stelt een Europese richtlijn in het vooruitzicht dat voor een wettelijk kader zal zorgen om de verkeersovertredingen op een efficiënte manier te vervolgen. Het zou er binnen twee jaar aankomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Liefst niet anoniem reageren, dat is zo onpersoonlijk.